2 Chronicles 29

Rozdział 29

1Ezechiasz miał dwadzieścia pięć lat, kiedy zaczął królować ^a, i królował dwadzieścia dziewięć lat w Jerozolimie. Jego matka miała na imię Abijja, była córką Zachariasza. 2A czynił to, co prawe w oczach Pana, według wszystkiego, co czynił jego ojciec Dawid. 3On to w pierwszym roku swego panowania, w pierwszym miesiącu, otworzył bramy domu Pana i naprawił je. 4Przyprowadził kapłanów i Lewitów, zgromadził ich na ulicy wschodniej; 5I powiedział do nich: Słuchajcie mnie, Lewici! Poświęćcie się teraz, poświęćcie też i dom Pana, Boga waszych ojców, i usuńcie plugastwo ze świątyni. 6Nasi ojcowie bowiem zgrzeszyli i czynili to, co złe w oczach Pana, naszego Boga. Opuścili go, odwrócili swoje oblicze od przybytku Pana i odwrócili się do niego tyłem. 7Zamknęli też bramy przedsionka, pogasili lampy, nie palili kadzidła ani nie składali Bogu Izraela ofiar całopalnych w świątyni. 8Dlatego gniew Pana spadł na Judę ^b i Jerozolimę i Pan wydał ich na rozproszenie, na zdumienie i na pośmiewisko ^c, jak sami widzicie swoimi oczami. 9Oto bowiem z tego powodu nasi ojcowie polegli od miecza, a naszych synów, nasze córki i żony uprowadzono do niewoli. 10Teraz więc postanowiłem zawrzeć przymierze z Panem, Bogiem Izraela, aby odwrócił od nas zapalczywość swojego gniewu. 11Moi synowie, nie bądźcie już niedbali ^d, gdyż Pan wybrał was, abyście stali przed nim i służyli mu, abyście byli jego sługami i palili kadzidło. 12Powstali więc Lewici: Machat, syn Amasaja, Joel, syn Azariasza, z synów Kehata; a z synów Merariego: Kisz, syn Abdiego, i Azariasz, syn Jehallela; a z Gerszonitów: Joach, syn Zimmy, i Eden, syn Joacha; 13Z synów Elisafana: Szimri i Jejel; z synów Asafa: Zachariasz i Mattaniasz; 14Z synów Hemana: Jechiel i Szimei; z synów Jedutuna: Szemajasz i Uzziel. 15I zgromadzili swoich braci, poświęcili się i przyszli zgodnie z rozkazem króla oraz ze słowami Pana, aby oczyścić dom Pana. 16Wtedy kapłani weszli do wnętrza domu Pana, aby go oczyścić, i wynieśli na dziedziniec domu Pana wszelkie plugastwo, które znaleźli w świątyni Pana. Następnie Lewici zabierali to i wynosili precz do potoku Cedron. 17Zaczęli poświęcenie w pierwszym dniu pierwszego miesiąca, a ósmego dnia tego miesiąca weszli do przedsionka Pana. Poświęcali dom Pana przez osiem dni i dokończyli szesnastego dnia pierwszego miesiąca. 18Potem poszli do króla Ezechiasza i powiedzieli: Oczyściliśmy cały dom Pana, ołtarz całopalenia i wszystkie jego przedmioty, stół pokładny ^e i wszystkie jego naczynia. 19Wszystkie też naczynia, które król Achaz odrzucił podczas swojego panowania, kiedy zgrzeszył, przygotowaliśmy i poświęciliśmy, a oto są przed ołtarzem Pana. 20Wstał więc król Ezechiasz o poranku, zgromadził naczelników miasta i poszedł do domu Pana. 21I przyprowadzono mu siedem cielców, siedem baranów, siedem jagniąt i siedem kozłów na ofiarę za grzech, za królestwo, za świątynię i za Judę. I rozkazał kapłanom, synom Aarona, by złożyli je na ołtarzu Pana. 22Zabito więc woły, a kapłani wzięli krew i pokropili ołtarz. Zabili też barany i pokropili ołtarz ich krwią. Zabili także jagnięta i pokropili ołtarz ich krwią. 23Następnie przyprowadzili przed króla i zgromadzenie kozły na ofiarę za grzech, a oni włożyli na nie swoje ręce. 24Potem kapłani je zabili i dokonali na ołtarzu oczyszczenia ich krwią na przebłaganie ^f za całego Izraela ^g. Król bowiem rozkazał złożyć całopalenie i ofiarę za grzech za całego Izraela. 25Postawił też Lewitów ^h w domu Pana z cymbałami, cytrami i harfami, według rozkazu Dawida ⁱ, Gada, widzącego króla ^j, oraz proroka Natana, gdyż był to rozkaz Pana ^k przez jego proroków. 26Stanęli więc Lewici z instrumentami Dawida, a kapłani z trąbami. 27I Ezechiasz rozkazał złożyć całopalenie na ołtarzu. A gdy rozpoczęło się całopalenie, zaczęto też śpiewać Panu ^l przy dźwiękach trąb i instrumentów Dawida, króla Izraela. 28Wtedy całe zgromadzenie oddało pokłon, śpiewacy śpiewali i trębacze trąbili. To wszystko trwało aż do końca całopalenia. 29A gdy skończyło się całopalenie, król oraz wszyscy, którzy z nim byli ^m, uklękli i oddali pokłon. 30Wówczas król Ezechiasz i książęta rozkazali Lewitom, by wysławiali Pana słowami Dawida i Asafa widzącego. I wysławiali z wielką radością, kłaniali się i oddali pokłon. 31Potem Ezechiasz powiedział: Teraz poświęciliście się Panu. Przystąpcie i przyprowadźcie ofiary pojednawcze i dziękczynne ⁿ do domu Pana. Zgromadzenie przyprowadziło więc ofiary pojednawcze i dziękczynne, a każdy, kto pragnął – ofiary na całopalenie. 32Liczba ofiar na całopalenie, które przyprowadziło zgromadzenie, wynosiła siedemdziesiąt wołów, sto baranów i dwieście jagniąt – wszystko to na całopalenie dla Pana. 33Jako dary poświęconych było: sześćset wołów i trzy tysiące owiec. 34Lecz kapłanów było zbyt mało i nie zdołali obedrzeć ze skóry wszystkich ofiar całopalnych. Pomagali im więc ich bracia Lewici ^o, dopóki nie dokończyli tej pracy i dopóki nie poświęcili się inni kapłani ^p. Lewici bowiem bardziej ochotnie poświęcili się niż kapłani ^q. 35Ponadto było też wiele ofiar całopalnych, z tłuszczem ofiar pojednawczych ^r i z ofiarami z płynów na każde całopalenie. Tak została ustawiona służba w domu Pana. 36I Ezechiasz wraz z całym ludem radował się z tego, co Bóg przygotował ludowi, gdyż ta rzecz stała się nieoczekiwanie.